"Life is short, but love is longer!"
Door: Carine
Blijf op de hoogte en volg Carine, Carolien, Karin & Gerrinda
24 Oktober 2014 | Kenia, Eldoret
Lieve allemaal,
Deze blog wilden wij een week geleden al posten, maar aangezien we geen goede internetverbinding hebben in Plateau konden we deze blog niet online zetten.
Op dit moment zijn we een weekendje in Eldoret, en zullen we dit weekend ook onze blog van afgelopen week plaatsen.
Maar eerst onze blog van vorige week...
Wat is er in een paar dagen tijd veel gebeurd..
Dinsdag en woensdag hebben we ons even gesplitst, en zijn we in tweetallen één dag naar het St. Mary’s Hospital in Kapsoya geweest en één dag naar het Langas Health Center in Eldoret. Dit zijn allebei kleine kliniekjes, waar we een dag hebben meegelopen.
Gerrinda en Carine zijn dinsdag met een social worker meegeweest, naar een sloppenwijk in de buurt van Eldoret. Indrukwekkend en heftig om te zien.
Modderige grond, en veel afval op straat. Mannen die bij elkaar in een hutje alcohol zitten te drinken. Hutjes van 2,5m bij 2,5m.. Kinderen met versleten kleren. We zagen pasgeboren baby’s.. Baby’s die eigenlijk bijna geen toekomst hebben. Wat een voorrecht om in Nederland geboren te worden!
En wat zijn de vrouwen hier in Kenia sterk. Zij zorgen voor de kinderen, het huishouden en proberen daarnaast wat geld te verdienen. In hun huisjes hangen spreuken als ‘Life is short, but love is longer’. De social worker van het ziekenhuis heeft zo haar contactpersonen; vrouwen die een tussenpersoon zijn tussen de patiënten en de social worker. Mooi om te zien hoe zo de krachten van deze vrouwen gebundeld worden, hoe vrouwen bemoedigd worden en er een lach op hun gezicht komt.
De omstandigheden daar zijn moeilijk uit te leggen in woorden, maar het heeft ons wel stilgezet bij het feit dat we heel dankbaar zijn met wat we nu hebben. Het regent hier de afgelopen nachten best veel; en dan te weten dat er een paar kilometer verderop mensen in hutjes slapen maakt je extra dankbaar voor een goed dak boven je hoofd.
Deze dag gingen Carolien en Karin naar het Langas Health Center. Daar hebben ze genoten van al de lieve baby’tjes die langskwamen om gevaccineerd te worden. En hebben ze Ugali op: het typisch Keniaanse eten!
Donderdagmiddag zijn we aangekomen in Plateau! Ons einddoel J
De weg ernaar toe was al een avontuur, haha. Omdat het dus zoveel geregend had, was de weg erg modderig. Respect voor onze goede taxi chauffeur die met zijn kleine auto ons door de modder heeft gereden, zonder dat we vast kwamen te zitten. Richting Plateau kom je echt op het platteland..
We werden warm verwelkomd door de administrator van het ziekenhuis. Hij liet ons eerst het huisje zien: dit is erg mooi! 2 slaapkamers, een douche, een wc en een keuken. Als we kijken naar de andere huizen op het compound van het ziekenhuis, hebben wij het luxe! We hebben heerlijk schoongemaakt, wat verbouwd en het wordt al echt ons eigen plekje.
We zijn dankbaar met dit huisje, maar toch was het ook best even wennen. De drukte van Eldoret was ons inmiddels vertrouwd geraakt, maar hier zitten we best afgelegen. Onze boodschappen kunnen we doen bij 3 kraampjes rond het ziekenhuisterrein (waar we trouwens voor €0,90 cent ons avondeten gekocht haddenJ).
Er is gelukkig stroom, maar toen we druk bezig waren met ons huisje aan het schoonmaken was het water op.. Inmiddels hebben we ontdekt dat we een soort ‘waterlimiet’ hebben op de kranen, behalve het bad. Daar kunnen we gelukkig nog steeds water uit tappen. Toch leert dit ons afhankelijk te zijn, en het doet ons ook beseffen hoe gewend we zijn aan luxe omdat we nu ontdekken waar we allemaal water voor gebruiken. We doen nu aan recyclen en gebruiken al het ‘vieze’ water voor de stortbak van de wc! ;)
Gistermorgen zijn we terug naar Eldoret gegaan, om onze boodschappen te doen voor de komende week. We waren lopend vertrokken, toen een ambulance ons inhaalde en de bestuurder vroeg of wij mee wilden rijden. Wij hadden verwacht dat de ambulance leeg zou zijn, en stapten blij in. Tot we ontdekten dat er een jonge vrouw in lag, die deze ochtend bevallen was van een prematuurtje. Een kindje van 24 weken oud, 2 pond.. Het kindje kon niet geholpen worden in Plateau, dus moest met spoed naar Eldoret. De weg van Plateau naar Eldoret is ontzettend hobbelig; waardoor we steeds heen en weer schudde. Wat moet dat voor de moeder lastig zijn geweest, en ook voor het baby’tje, dat niet te zien was maar dik ingepakt zat in dekens. De ambulance was verder ook niet uitgerust met apparatuur. Wat bizar, dat ze ons uitnodigden om mee te rijden, waardoor er weer 5 minuten verloren gingen. Eigenlijk zijn hier geen woorden voor..
Maandag gaan we beginnen met stage lopen! We werden donderdag rondgeleid door de hoofdzuster, een hele lieve vrouw die er echt voor ons is. Het ziekenhuis is klein, maar de sfeer gemoedelijk. De dokters, zusters en andere mensen die hier werken verwelkomen ons hartelijk, met de Keniaanse gastvrijheid. We hebben er zin in om te gaan beginnen en aan de slag te gaan!
Liefs vanuit Plateau
Ps. Ons internet, en telefoonbereik is hier niet zo goed.. Daarom ons adres ;)
PO Box 3034
30100 Eldoret
Kenya
Deze blog wilden wij een week geleden al posten, maar aangezien we geen goede internetverbinding hebben in Plateau konden we deze blog niet online zetten.
Op dit moment zijn we een weekendje in Eldoret, en zullen we dit weekend ook onze blog van afgelopen week plaatsen.
Maar eerst onze blog van vorige week...
Wat is er in een paar dagen tijd veel gebeurd..
Dinsdag en woensdag hebben we ons even gesplitst, en zijn we in tweetallen één dag naar het St. Mary’s Hospital in Kapsoya geweest en één dag naar het Langas Health Center in Eldoret. Dit zijn allebei kleine kliniekjes, waar we een dag hebben meegelopen.
Gerrinda en Carine zijn dinsdag met een social worker meegeweest, naar een sloppenwijk in de buurt van Eldoret. Indrukwekkend en heftig om te zien.
Modderige grond, en veel afval op straat. Mannen die bij elkaar in een hutje alcohol zitten te drinken. Hutjes van 2,5m bij 2,5m.. Kinderen met versleten kleren. We zagen pasgeboren baby’s.. Baby’s die eigenlijk bijna geen toekomst hebben. Wat een voorrecht om in Nederland geboren te worden!
En wat zijn de vrouwen hier in Kenia sterk. Zij zorgen voor de kinderen, het huishouden en proberen daarnaast wat geld te verdienen. In hun huisjes hangen spreuken als ‘Life is short, but love is longer’. De social worker van het ziekenhuis heeft zo haar contactpersonen; vrouwen die een tussenpersoon zijn tussen de patiënten en de social worker. Mooi om te zien hoe zo de krachten van deze vrouwen gebundeld worden, hoe vrouwen bemoedigd worden en er een lach op hun gezicht komt.
De omstandigheden daar zijn moeilijk uit te leggen in woorden, maar het heeft ons wel stilgezet bij het feit dat we heel dankbaar zijn met wat we nu hebben. Het regent hier de afgelopen nachten best veel; en dan te weten dat er een paar kilometer verderop mensen in hutjes slapen maakt je extra dankbaar voor een goed dak boven je hoofd.
Deze dag gingen Carolien en Karin naar het Langas Health Center. Daar hebben ze genoten van al de lieve baby’tjes die langskwamen om gevaccineerd te worden. En hebben ze Ugali op: het typisch Keniaanse eten!
Donderdagmiddag zijn we aangekomen in Plateau! Ons einddoel J
De weg ernaar toe was al een avontuur, haha. Omdat het dus zoveel geregend had, was de weg erg modderig. Respect voor onze goede taxi chauffeur die met zijn kleine auto ons door de modder heeft gereden, zonder dat we vast kwamen te zitten. Richting Plateau kom je echt op het platteland..
We werden warm verwelkomd door de administrator van het ziekenhuis. Hij liet ons eerst het huisje zien: dit is erg mooi! 2 slaapkamers, een douche, een wc en een keuken. Als we kijken naar de andere huizen op het compound van het ziekenhuis, hebben wij het luxe! We hebben heerlijk schoongemaakt, wat verbouwd en het wordt al echt ons eigen plekje.
We zijn dankbaar met dit huisje, maar toch was het ook best even wennen. De drukte van Eldoret was ons inmiddels vertrouwd geraakt, maar hier zitten we best afgelegen. Onze boodschappen kunnen we doen bij 3 kraampjes rond het ziekenhuisterrein (waar we trouwens voor €0,90 cent ons avondeten gekocht haddenJ).
Er is gelukkig stroom, maar toen we druk bezig waren met ons huisje aan het schoonmaken was het water op.. Inmiddels hebben we ontdekt dat we een soort ‘waterlimiet’ hebben op de kranen, behalve het bad. Daar kunnen we gelukkig nog steeds water uit tappen. Toch leert dit ons afhankelijk te zijn, en het doet ons ook beseffen hoe gewend we zijn aan luxe omdat we nu ontdekken waar we allemaal water voor gebruiken. We doen nu aan recyclen en gebruiken al het ‘vieze’ water voor de stortbak van de wc! ;)
Gistermorgen zijn we terug naar Eldoret gegaan, om onze boodschappen te doen voor de komende week. We waren lopend vertrokken, toen een ambulance ons inhaalde en de bestuurder vroeg of wij mee wilden rijden. Wij hadden verwacht dat de ambulance leeg zou zijn, en stapten blij in. Tot we ontdekten dat er een jonge vrouw in lag, die deze ochtend bevallen was van een prematuurtje. Een kindje van 24 weken oud, 2 pond.. Het kindje kon niet geholpen worden in Plateau, dus moest met spoed naar Eldoret. De weg van Plateau naar Eldoret is ontzettend hobbelig; waardoor we steeds heen en weer schudde. Wat moet dat voor de moeder lastig zijn geweest, en ook voor het baby’tje, dat niet te zien was maar dik ingepakt zat in dekens. De ambulance was verder ook niet uitgerust met apparatuur. Wat bizar, dat ze ons uitnodigden om mee te rijden, waardoor er weer 5 minuten verloren gingen. Eigenlijk zijn hier geen woorden voor..
Maandag gaan we beginnen met stage lopen! We werden donderdag rondgeleid door de hoofdzuster, een hele lieve vrouw die er echt voor ons is. Het ziekenhuis is klein, maar de sfeer gemoedelijk. De dokters, zusters en andere mensen die hier werken verwelkomen ons hartelijk, met de Keniaanse gastvrijheid. We hebben er zin in om te gaan beginnen en aan de slag te gaan!
Liefs vanuit Plateau
Ps. Ons internet, en telefoonbereik is hier niet zo goed.. Daarom ons adres ;)
PO Box 3034
30100 Eldoret
Kenya
-
24 Oktober 2014 - 19:56
Pa De Kok:
Prachtig meiden, wat een ervaringen en belevenissen.
Lieve groeten, vooral Carine natuurlijk, heel veel sterkte, maar ook plezier en dat je met Gods hulp de mensen daar tot hulp kan zijn voor een beter leven.
Ma en pa de Kok. -
24 Oktober 2014 - 20:17
Angela:
Super leuk om weer wat te lezen!:) Bizar hoe sommige dingen daar gaan. Ben benieuwd hoe jullie eerste stageweek was.. Geniet van jullie weekend! Ik denk aan jullie & speciaal een knuffel voor Carine! Liefs, Angela -
25 Oktober 2014 - 09:00
Tineke:
Gerrinda! Wat gaaf om al die verhalen van jullie te lezen! Heel mooi. Zie je nog helemaal voor me zoals we samem op school zaten, waar je al van deze dingen droomde! Geweldig dat het uitkomt. Veel succes en plezier daar, met de andere meiden. Liefs Tineke en Mark -
25 Oktober 2014 - 16:39
Babette:
Ontzettend leuk om jullie belevenissen mee te lezen! -
25 Oktober 2014 - 19:49
Diny:
Hej Gerrinda en de andere,
Mooi om te lezen dat jullie al zoveel hebben mee
gemaakt. Idd lijkt mij dat verschrikkelijke contrast met
Nederland wonderlijk, om met eigen ogen te zien hoe
bevoorrecht wij zijn.
Heel veel plezier, maar ook sterkte toegewenst
vanuit Nederland -
25 Oktober 2014 - 19:54
Eline En Jan-Willem:
Wat een enorme verschillen met de Westerse manier van denken en leven! We hopen en bidden dat jullie tot zegen mogen zijn in jullie stage en werk!
Lieve groeten van de Rotterdammertjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
